Ach, ach, ach! Jaka to jest genialna książka! „Nomen Omen” był mroczny, wspaniały, kryminalny i historyczny. „Dożywocie” to tytuł obiecujący grozę i kryminał, a w rzeczywistości jest to najcudowniejsza opowieść świata.  Zaczyna się tak, że myślałam ‘oo pewnie zaraz będzie trup’. A tu najdelikatniejsza istota na świecie, czyli Licho. Na dodatek ciągle zakatarzone. I w bamboszkach! Zastanawiałam się jak opisać tę książkę, ale doszłam do … Continue reading Dożywocie, czyli Licho nie śpi. Alleluja

Czasy PRL darzę prawie takim samym sentymentem jak dwudziestolecie międzywojenne. Prawie  podobno robi wielką różnicę, dla mnie jest w zasadzie jedna. PRL pamiętam, bo jako pokolenie początku lat osiemdziesiątych pamiętam – jak przez mgłę, ale jednak – niektóre wytwory komuny jak Pewexy, czy wymienianie makulatury na papier toaletowy.  Wielką radość sprawiają mi pięknie wydane pozycje PWN-u zarówno te przedstawiające Polskę przedwojenną jak i te opisujące … Continue reading Absurdy PRL-u – Piotr Lipiński, Michał Matys

Łom to takie miejsce, o którym chciałoby się powiedzieć, że jest na końcu świata. Mieszkają tam w zasadzie tylko ludzie starsi albo wariaci. A przynajmniej tak się wydaje. Tak naprawdę Łom zamieszkują ludzie samotni, trochę inni niż wszyscy i pewnie dlatego również „Łomskie opowieści” są inne niż wszystkie. Trochę nierealne, mityczne, tajemnicze.  To tutaj rzeczywistość przeplata się z magią, a z każdego kąta wyziera odrobina … Continue reading Łomskie opowieści